Coda di Volpe

Onbekend, maar zeker niet onbemind!

[shortmenu menu=”Wijnklets”  id=”Menu”  enhance=”true”  submenu_color=”#000000″  submenu_anchor_color=”#e0e0e0″  submenu_anchor_hover_color=”#ffffff”  submenu_transparency=”0.8″  arrow=”true”  is_responsive=”true” ]


Door het bestuur van een wijnclub werd aan mij gevraagd of ik een wijnproeverij aan de leden kon geven. Het moest niet alledaags zijn, maar voor de rest kreeg ik de vrije hand en  een strak budget.

Mijn hersenen aan het werk gezet en geleidelijk aan kwam ik tot het idee om een wijnproef avond van onbekende variëteiten in elkaar te steken.
Het geheel verder uitgewerkt en de dames en heren van het bestuur vonden het een mooie uitdaging om zo de wijnkennis van de proevers te verbreden.
De wijndegustatie  vond plaats in Het Zwanenbroedershuis in hartje Den Bosch. Een schitterende ambiance met op de eerste verdieping een zaal met een lange tafel van een meter of vijftien.
Zevenentwintig proevers zaten als vorsten om de tafel heen en keken vol verwachting naar de lege glazen.
Van alle druivenrassen had ik een korte power point presentatie gemaakt met de belangrijkste eigenschappen en ook iets over de streek/streken waar de wijnranken staan aangeplant.
De wijnen kwamen allemaal uit Frankrijk en Italië.
De witte variëteiten waren falanghina uit Abruzzen, greco uit Molise, jacquère uit de Savoie, petit manseng uit Jurançon en een coda di volpe uit Campania.
Het is altijd lastig om wijnen van rassen die je niet kent te beoordelen. Je proefsysteem weet er niet zo goed raad mee, maar door gezamenlijk de wijnen te bespreken kwamen we tot een prima inzicht.
Een wijn die iedereen verraste was de Coda di Volpe uit het achterland van Napels.
Coda di VolpeCoda di Volpe betekent vossenstaart en als je de trossen ziet, dan snap je wel waarom.
De rode te proeven wijnen kwamen van poulsard uit Jura,   frappato uit Sicilië, négrette uit Gaillac, sciaccarello uit Corsica en tannat uit Madiran.
Vooral de tannat was een aangename aanslag op de smaakpapillen.
Als verrassing  nog een extra glas ingeschonken. De flessen ingepakt, zodat de etiketten niet te lezen waren.
Niemand kende de lichtzoete aromatische wijn. In de geur gekonfijte sinaasappel, vijgen, gedroogde abrikozen en hazelnoten. In de mond een complexe wijn met het zoete van gekonfijt fruit en het frisse van citrusfruit, gevolgd door een lange afdronk.
Dit fraaie einde van een ontzettend leuke avond met enthousiaste wijnmensen was een Cinque Terre Sciacchetrà uit Ligurië, gecomponeerd van ingedroogde bosco druiven.
Een proeverij om niet gauw te vergeten, met wijnen om te beminnen.

Met vriendelijke wijngroet

Michel van Tuil