[shortmenu menu=”Wijnklets” id=”Menu” enhance=”true” submenu_color=”#000000″ submenu_anchor_color=”#e0e0e0″ submenu_anchor_hover_color=”#ffffff” submenu_transparency=”0.8″ arrow=”true” is_responsive=”true” ]
Afgelopen maand juli een paar weken doorgebracht op een camping in het stadje Lesparre, zo’n zestig kilometer ten noorden van de stad Bordeaux.
De Médoc is niet een super spannend natuurgebied, vrij vlak met veel dennenbomen en varens. Maar dit wordt aan de westkant goed gemaakt door brede zandstranden met hoge Oceaangolven en in het oosten door beroemde wijndorpen aan de brede stroming van de Gironde, zoals Saint-Estèphe, Pauillac en Margaux.
Op fraaie zomerse dagen lekker naar het strand en bij minder weer naar de beroemde Châteaux. Horden toeristen worden aangevoerd om Lafithe, Mouton, Latour, Margaux, Cos d’Estournel en andere schitterende Châteaux met een bezoek te vereren. Leuk om een keer mee te maken, maar het specifieke van deze wijnen begint in de wijngaarden. Door tussen de wijnstokken te wandelen, de bodem te voelen en de ligging ten opzichte van de Gironde te bepalen krijg je echt een idee, waarom hier al eeuwen fantastische wijnen worden gemaakt.
Dit heeft ook zijn weerslag op de prijzen. De jaargangen 2003 en 2005 worden de hemel in geprezen, met de daarbij behorende prijzen. Variërend van een paar honderd tot veertienhonderd en vijfendertig euro voor Château Margaux 2005. Voor mijn portemonnee niet weggelegd, maar gelukkig zijn er in de streek genoeg betaalbare en prima wijnen te vinden.
Op een ochtend ging ik samen met mijn vrouw naar de markt in Hourtin, waar heerlijke streekproducten worden aangeprezen. Mijn echtgenote koopt wat lekkere kaasjes en mijn oog wordt getrokken door een kraam met zelfgemaakte worsten en paté’s. Met een tasje vol word ik door de buurman geroepen; hij zegt “bij zoveel lekkers hoort goede wijn”. We raken aan de praat, hij laat me wat proeven en ik krijg een uitnodiging om het wijndomein te bezoeken. De volgende middag brengen mijn zwager en ik een bezoek aan dit Château Peyrabon Haut-Médoc Cru Bourgeois. Een dame leidt ons gedurende een uur rond, waarin we alles te zien en te horen krijgen over de aanplant van de wijnstokken, de bodems, de pluk, de vinificatie en de lagering op barriques. Hierna de jaargangen geproefd van 1999 tot 2005, met als afsluiting ook een bezitting van hun: Château La Fleur Peyrabon een Cru Bourgeois uit Pauillac.
Beide wijnen worden gemaakt door de dezelfde wijnmaker als van Château Mouton-Rotschild.
Het zijn uitstekende wijnen voor betaalbare prijzen, waarbij 2003, 2004 en 2005 er uit springen. Voor de Haut-Médoc betaalden we dertien euro per fles en voor La Fleur Peyrabon 2005 (de wijngaarden grenzen aan Mouton en Lafithe) vijfentwintig euro.
Deze laatste heeft een oplegpotentieel van twintig jaar, maar mezelf kennende zullen de flessen eerder ontkurkt worden.
In de hele Médoc streek vindt je wijnbezittingen die voor betaalbare prijzen goede wijnen maken en waar je op een vriendelijke wijze wordt ontvangen. Naast de toppers is dit ook de kracht van de streek.
Met vriendelijke wijngroet,
Michel van Tuil